Week 7

Hallo en fijne pasen!

Vorige week zou ik voor de laatste dagen bij Renalda verblijven om vervolgens weer terug te gaan naar mijn appartement om deze te delen met de 2 Belgische studenten. Voordat we de boel weer gingen verhuizen was ik op zondag eerst nog aanwezig bij het slachten van Renalda’s haan. Een mooi groot beest. Helaas nogal dominant; je kon niet naar buiten gaan of hij pikte je weg uit zijn territorium. Ze zouden hem die dag slachten voor vlees. Een deel van mij was benieuwd hoe dat nu eigenlijk gaat. Ik ben immers nooit pescotariër geworden omdat ik het slachten van dieren zielig vind. De reden is altijd de vleesindustrie en haar massaproductie geweest die ik niet natuurlijk vind en daardoor niet oké. 

Mijn nieuwsgierigheid won uiteindelijk, en ik keek toe hoe het dier gevangen werd en hoe Seth (een vriend van Renalda) kundig de keel door sneed. Seth was al jaren bekend met het slachten van kippen en hanen. Het slachten ging daardoor erg snel, de haan heeft niet lang hoeven lijden. Toen dat eenmaal gedaan was werd hij geplukt en vervolgens klaargemaakt en in stukjes gesneden. Seth kreeg het hoofd en de poten, die wij als Nederlands als afval zien. Maar die hier gewoon worden opgegeten, net zoals sommige organen en zachte botten. Als je hier bijvoorbeeld Guinea fowl besteld, (een soort kalkoenachtige) dan krijg je deze in sommige restaurants gewoon met het bot en hoofd erbij, een totaal ander beeld dan bij ons in de supermarkt dus, waar je nauwelijks ziet welk vlees van welk dier en welk lichaamsdeel is. En waarbij namen zoals biefstuk ook nog extra verbloemen dat het gewoon koeienbil is.

Enfin, wat er over bleef van de haan gebruikte Renalda voor de rijstmaaltijd. Gek idee wel om te zien dat het beest een uur daarvoor nog rondliep. Bij het snijden hebben we met verbazing gekeken naar hoe mooi zo’n haan nu eigenlijk in elkaar zit. Tijdens de avondmaaltijd merkte ik dat het vlees wat taaier is dan bijvoorbeeld kipfilet. Dit komt schijnbaar omdat de haan al jaren rondscharrelt. In Nederland worden kuikens vetgemest en vervolgens geslacht, wat zorgt voor een mals stukje vlees. Een bijzondere en een beetje een lugubere ervaring dus. (Mijn excuses aan de gevoelige lezers bij deze).

Op maandag ging ik naar mijn nieuwe stage plaats. Ik kon niet meer genoeg werk verrichten bij het Nutrition centre doordat zij de meeste moeders en kinderen naar huis stuurden door risico op het coronavirus. De nutritionists werken nu vooral op oproepbasis voor de crisisgevallen. Met alleen mijn onderzoek kan ik moeilijk de resterende 3 maanden vullen. Dus belde ik via Renalda met Damasus, een IC arts die naast deze baan ook de NGO Drive4Health opgericht heeft voor hepatitis B patiënten. Zij kunnen daar terecht voor testen, vaccinaties en advies. Hepatitis B is een virus wat de lever aan kan tasten. Het verspreid zich voornamelijk via contact met besmet bloed. Voor de chronische vorm is nog geen genezing mogelijk, maar een gezonde leefstijl voorkomt onnodige belasting en daardoor beschadiging van de lever. 

Damasus vertelde dat zijn patiënten momenteel dure supplementen krijgen om alle nodige vitaminen en mineralen binnen te krijgen, maar dat een gezond dieet deze zouden kunnen vervangen. Met mijn voedingsachtergrond kan ik hier dus zeker iets in betekenen. De bedoeling is dat ik een gezond Afrikaans menu samen stel met alle nodige voedingstoffen. De uitdaging hierbij is dat het Ghanese eetpatroon in de verste verte niet lijkt op een westers eetpatroon. Producten die gebruikt worden zijn mais, cassave, okro, vispoeder en gierst, wat een soort graan is. Het leek me een leuke opdracht om dit dieet samen te stellen, en ik kreeg afgelopen week te horen dat ik welkom was. Ik kon 4 dagen stage lopen. De vrijdag mocht ik vrij houden om mijn onderzoeks resultaten over ‘The doube burden of malnutition in Sognaayili’ verder uit te kunnen werken. 

De stage en werkplek met airco zijn beide prettig tot nu toe! Maar wel met één kleine catch: de wc van het kantoor is buiten, en het is alleen een zogenoemde ‘urinary pit’. dat is een hok met een gat waarin je kan plassen, en naar mijn ervaring voornamelijk je best aan het doen bent om je slippers droog te houden. Voor nummer 2 moet je schijnbaar bij de buren aankloppen die een wc bezitten. Tja.. het blijft Ghana. 

En, hoe is het in Nederland? Nog plannen deze Pasen, ondanks de quarantaine? 

Nog enkele feitjes:

-Veel christelijke Ghanezen gaan normaal gesproken picknicken met de hele familie tijdens pasen.

-Er komt elke zaterdag een washing lady langs die je kleding wast. Voor 3 personen betaal je dan 15 cedi, omgerekend is dat €2,34..