Week 12

Afgelopen week heb ik op stage een aantal voedingsconsulten mogen doen met hepatitis B patienten. De consulten zijn hier niet hetzelfde als in Nederland, maar worden vaak gedaan met een echtpaar, dit komt doordat de man vaak bepaald wat er gegeten wordt en de vrouw verantwoordelijk is voor de bereiding. Ze moeten dus beiden op de hoogte worden gebracht van de voedingsadviezen voor hepatitis B zoals onder andere: 

-Een regelmatig eetpatroon aanhouden

Omdat een beschadigde lever minder goed suikers in onze voeding op slaat raakt het lichaam veel sneller in vastmodus.

-Het eten van voldoende eiwitten en groente en fruit 

Eiwitten zijn belangrijk om de levercellen op te bouwen en groente en fruit bevatten belangrijke antioxidanten die de lever beschermen tegen schadelijke stoffen.

De consulten in het Engels houden was nieuw en spannend om te doen, maar zeker een leerzame ervaring!

Verder heb ik in de loop van de week ook mijn jurken opgehaald die de seamstress gemaakt heeft van de lappen stof die ik gekocht had op de markt. Ik was verbaasd over het resultaat. (Zie de foto’s) de seamstresses zijn zo ongelooflijk handig, ze gebruiken niet eens een patroon voor het knippen van de stof.

Op vrijdag kwam onze buurman langs om mij en mijn huisgenoten 2 enorme tilapia’s en een stuk varkensvlees te geven die hij gekocht had. Hij verzekerde ons dat de kwaliteit goed was. Op de markt hebben we nog nooit verse vis of vlees gekocht omdat we bang zijn om daar ziek van te worden. Het meeste daarvan ligt lang in de zon, ruikt niet fris en er zitten vliegen op omdat het niet bedekt is. De locals hier koken hun stoofpotjes ook erg lang. Ook mede om geen voedselvergiftiging te krijgen. Al zullen zij daar wellicht minder snel last van hebben dan Europeanen. In onze keuken hier vind je alleen blikjes vis en witte bonen, dus wat afwisseling was daarom zeker welkom.

Gisteren zijn we met z’n allen en naar een bos in Tamale geweest. Het was een mooi stukje natuur waar zelfs enkele bananen bomen groeiden en waar honderden vleermuizen boven ons cirkelden. Ik was blij dat mijn vriend en tevens local Nakelaa bij ons was, want het bos is schijnbaar dè plek waar mannen stiekem wiet roken om niet gearresteerd te worden door de politie. We gingen ze dus eerst groeten om duidelijk te maken dat we gewoon rond wilden lopen en geen foto’s zouden nemen waar zij op stonden of ze zouden verlinken aan de politie. Ontzettend shady (ondanks dat de meeste van hen erg vriendelijk waren), maar de plek was zeker de moeite waard om te bezoeken. Hierna gingen we voor het laatst chique uiteten aangezien mijn Belgische huisgenoten dinsdag vertrekken met een repatriëringsvlucht richting Parijs. Zij hebben ondertussen hun stage al een tijdje afgerond, en één van de 2 wil sowieso al langer naar huis. 

Ik ben van plan om hier nog tot 1 juli te blijven om stage af te ronden. Dat lijkt me een logische keuze na de moeite die ik erin gestoken heb. De kans bestaat wel dat ik na 1 juli niet direct terug naar Nederland kan in deze onzekere tijden. Maar dat is een risico wat ik voor lief neem momenteel. Ik kan hier in ieder geval nog wat nuttigs doen, in Nederland wordt dat lastig zonder lessen en stage.

That’s it voor deze week, hier nog wat feitjes:

-Veel typische Afrikaanse stoffen zoals die op de foto’s worden in Helmond gemaakt en in Ghana verkocht door locals.

-In het bos troffen we ook een andere religieuze groep: de Rastafarians. Zij geloven in de wedergeboorte van Christus in de keizer Haile Selassie van Ethiopië, dit land is in de tijden van kolonisatie onafhankelijk weten te blijven.