Week 2

Kort verslag voor deze week aangezien ik weinig mee gemaakt heb, mede door de voedselvergiftiging die ik op liep door jawel: mijn eigen kookkunsten. Ik bedacht me dat ik geen cultuur barbaar wilde zijn, en zo veel mogelijk lekkere Ghanese gerechten zou gaan bereiden. Dus het menu stond Redred met plaintain (bakbanaan) dit is een gerecht met bonen en tomaten en palmolie. Nu verkochten ze op de markt black eyed peas, precies wat ik zocht. Maar kleine side note: deze zijn uiteraard ongekookt. Dus ik thuis opgezocht hoe lang ze moesten koken. Één uur!? Achja het moet maar dacht ik. In NL koop ik die dingen altijd in blik. Kost geen drol en is veel praktischer. Nou dat heb ik geweten. Waarschijnlijk waren de bonen niet goed doorgekookt of bevatten ze wormpjes waardoor ik heel de nacht op de wc en boven een plastic zak doorgebracht heb. Heerlijk in de hitte. De volgende dag ging het al stukken beter, maar was ik wel erg moe. Gelukkig kon ik op goede zorg rekenen van Renalda, en zelfs mijn buren kwamen meehelpen om te checken hoe het ging en om water te sjouwen. (Ik voelde me nogal vies, maar helaas was er nog geen water aangezien er iets mis was met de watertank van het huis). Inmiddels doet die het weer en manmanman: onderschat niet de luxe van stromend water uit de kraan. Maakt het leven zo veel makkelijker. 

Ik ben naar de sportschool hier in Tamale gegaan op zaterdag, maar ik kan je vertellen: het dagelijks leven in Afrika en het verslepen van tonnen en emmers water is al een hele work out op zichzelf. De sportschool kost trouwens omgerekend 20 euro per maand, dat is dus echt alleen iets voor de allerrijksten hier. Zet dingen ook wel in perspectief vond ik, voel me vaak ook de rijke blanke hier, en zo wordt je ook zeker gezien. Het is denk ik ook een overblijfsel van vroeger omdat ontwikkelingshulp toen bestond uit rijke blanken die geld geven aan Afrika. Tegenwoordig is de insteek van projecten wel anders dan alleen giften. Buiten dat is de euro ook veel meer waard natuurlijk. 

Op vrijdag was het hier independence day, maar daar heb ik niet echt iets van meegekregen omdat er geen interessante activiteiten hier plaats vonden volgens mijn buurvrouw.

Hopelijk kan ik de komende week weer lekker productief zijn op stage!

Feitjes:

-Ik kan de huwelijks aanzoeken en vriendschappen die ik krijg niet meer tellen op één hand.

-Heb voor het eerst vissengraat gegeten omdat het hier gebruikelijk is om de doorkookte botten te eten. De meeste Ghanezen kunnen niet tegen melk, dus botten zijn een goede calciumbron.