Week 3

Deze week ben ik weer regelmatig geconfronteerd met cultuur verschillen. Op dinsdag kwamen de timmermannen de kasten in elkaar zetten voor het appartement. Dit had eigenlijk al klaar moeten zijn bij mijn aankomst. Ook de vloer polijsten en keukenkastjes timmeren had al een maand geleden gedaan moeten zijn. Vandaar dat mijn buurman, de opdrachtgever, constant naar het bedrijf moet bellen. Dan beloofd de aannemer telkens om te komen, waarna hij vervolgens niet op komt dagen. Volgens mijn buurman en stagebegeleider komt dit omdat deze beste man al 90% betaald heeft gekregen, en hierdoor niet echt gemotiveerd is om nog te komen. Vaak nemen de timmermannen een klus aan waar ze vervolgens wat doen, geld aannemen en dan een andere klus aannemen en hetzelfde doen.

Ik was dan ook uiterst geïrriteerd toen één van de drie opgetrommelde werknemers van de aannemer bij binnenkomst direct vroeg of ik ontbijt voor ze gemaakt had. Ik vroeg nogal cynisch of zij niet degene waren die alles al af hadden moeten maken in het huis. Hij leek dit protest tegen ontbijt maken te begrijpen. Vervolgens commandeerde hij de andere jongens om de kast te verslepen, en ging daarna zelf slapen op de veranda van mijn buren. “Okeee” dacht ik, niet echt een effectieve manier van werken, en zeker ook geen goede werkethiek. Na een aantal uur waren ze klaar, maar was er vrij weinig gedaan. Toen kwam de hoofd timmerman na zijn middagdutje even vermelden  dat ik in de tijd dat zij er waren alleen een boek had zitten lezen, en ze alleen maar water aan had geboden, en niets te eten. Dus toen deed ik even uit de doeken dat ik niet tevreden was met het werk, en daarom niet van plan was een maaltijd voor ze te maken, (ontbijt is hier doorgaans ook nog eens warm). Voor wat hoort wat toch? 

Op donderdag liep ik weer stage. Mijn collega’s kwamen met een aantal vragen over Nederland, en uiteindelijk ging het over politiek, en over het sociale systeem in Nederland wat uitkeringen verstrekt bij werkeloosheid. Mijn collega’s konden dit amper geloven. Vervolgens vroeg ik hoe het er in Ghana er aan toe gaat als je werkeloos wordt, waarna mijn stagebegeleider zei: “then you home and die. It’s like a jungle out here.” Zeg over het linkse sociale systeem wat je wilt, maar mijn mening staat vast: mogen we heel blij mee zijn in ons kikkerlandje.  Ik moest ook hard lachen toen een andere collega ging bidden, en riep: I pray that I can go to your country! Maar iets zegt me dat hij daar echt voor gebid heeft..

Op vrijdag stelde ik een plan voor aan mijn stagebegeleider voor de Health Talks die ik geef aan de moeders in het Nutrition centre: ik wil graag een boekje maken met verschillende onderwerpen zoals: hygiëne, voeding en borstvoeding. Momenteel geven we iedere week twee informatiesessies over een zelf gekozen onderwerp. Ik heb het idee dat het wellicht effectiever is om per week één onderwerp te kiezen zodat de info misschien beter blijft hangen, en de opzet wat gestructureerder is. Voordeel is ook dat de onderwerpen in dit boekje ook weer gebruikt kunnen worden door collega’s of andere toekomstige studenten, en verbeterd kan worden waar nodig.

Feitjes:

-Mensen in de dorpjes hier verdienen omgerekend ongeveer €20- per maand 

-De eerste 2 corona virus cases zijn  helaas ook bevestigd in Ghana, reacties van mensen variëren van super bang tot er niet eens van op de hoogte zijn